تاریخچه و قوانین بسکتبال

تاریخچه بسكتبال

ورزش بسکتبال در سال 1981 ميلادی توسط آموزگاری به نام دکتر جميزناسميت ابداع و در استاديوم اسپرينگ فيلد ماساچوست به نمايش در آمد. درآن زمان به جای حلقه های گل از سبدهای مخصوص که به شکل زنبيل بودند استفاده می شد که توپ پس از گل شدن در درون آنها قرار ميگرفت که پس از هر بار گل شدن توپ را به وسيله نردبان از درون سبد بيرون می آوردند و به وسيله بين طرفين در جريان بازی قرار می دادند. هدف اصلی از ابداع چنين ورزشی ايجاد فعاليت در محيط سر بسته ای در فصل زمستان بود تا ورزشکاران بتوانند در اين فصل نيز فعاليت داشته و با ورزش فرم بدنی و وضعيت جسمانی خود را در حد مطلوب حفظ نمايند. به همين جهت تعداد بازيکنان نامحدود بود و هر دفعه می توانستند از هر تعداد دلخواه برای بازی استفاده نمايند که کم کم قوانينی برای انجام بازی و ساير قسمت ها وضع نمودند به طوري که تعداد بازيکنان هر طرف 9 نفر تعيين گرديد وسپس به 7 نفر تقليل يافت و بالاخره اين تعداد به 5 نفر تثبيت يافته است. هر بازيکن می توانست در موقع وقوع خط به جای کليه بازيکنان تيم خود پرتاب آزاد را انجام دهد. هر تيم می توانست از شروع تا پايان بازی توپ را در زمين خود به طور دلخواه نگهداری نمايد. هر دفعه که توپ گل مي شد بازی يا بين طرفين يا ( جامپ بال ) از وسط زمين ادامه می يافت. بازيکنان بلند قد می توانستند در نزديک سبد قرار گيرند و توپ را به آرامی در سبد جای دهند ( قانون سه ثانيه وجود نداشت ) با اجرای مسابقاتی چند زمينه تحول و پيشرفت بسکتبال را فراهم کردند ليکن بعد از جنگ جهانی اول ( 1918 ) بسکتبال ورزش رقابت آميز و بزرگی نشد. درآن ايام سعی شد توجه رؤسای مدارس و گردانندگان سازمان های ورزشی را به تعليم و آموزش بسکتبال جلب نمايند. با اين وجود و اين همه تلاش مداوم و پيگير تعليم بسکتبال برای مربيان حالت جنبی داشت و اساساً فعاليت آنها در ورزش های رقابت آميز ديگری مانند فوتبال آمريکائی متمرکز بود. چند سالی چنين وضعيتی ادامه داشت بعد از جنگ جهانی اول تدريجاً مربيان بسکتبال وضعيت ثابتی پيدا کردند و فعاليتشان مؤثر واقع شد و اين ورزش شناخته گرديد و به اروپا نيز کشيده شد در سال 1924 اولين مسابقات بين المللی بين تيم های بسکتبال فرانسه، ايتاليا، انگلستان و آمريکا در پاريس برگزار گرديد و از سال 1932 فدراسيون آماتوری بسکتبال در ژنو با نمايندگی چند کشور تشکيل شد و در مسابقات المپيک 1936 برای اولين بار 23 کشور در مسابقات رسمی بسکتبال شرکت نمودند و آمريکا قهرمان المپيک گرديد . امروز با اينکه ورزش بسکتبال يکی از سريعترين و پرطرفدارترين ورزش های جهان مي باشد و بعضی از اصول آن نيز تغيير يافته ولی هنوز اصول اساسی آن مانند زمان دکتر نايسميت که در سبدهای هلو انجام ميگرفت به قوه خود باقی است. اين ورزش توسط آقای فريدون شريف زاده به ايرانيان شناسانده شد و خدمات ارزنده ای برای پيشبرد ورزش بسکتبال انجام داد به طوري که برای اولين بار ايران در سال 1948 توانست در مسابقات المپيک لندن شرکت نمايند







قوانین بسکتبال
قوانین بسکتبال
1-تعريف:

بازي بسكتبال توسط دو تيم انجام مي پذيرد كه هر تيم شامل 5 بازيكن مي باشد، هدف آنها عبور دادن توپ از حلقه و ممانعت از گل زدن تيم مقابل است.اندازه زمين بسكتبال بايد (28*15) يا (26*14) يا (24*12) باشد و ارتفاع زمين بازي تا سقف سالن بايد هفت متر باشد.
تمامي خطوط زمين بايد 5 سانتيمتر عرض داشته باشد: شعاع دايره ها بايد 08/1 متر باشد. اندازه تخته بايد 180 * 05/1 متر باشد كه با فاصله 09/2متر از سطح زمين نصب مي گردد.
يك بازي بسكتبال با يك سر داور و يك داور، منشي، وقت نگهدار مسؤول 24 ثانيه، مسؤول تابلو و يك ناظر فني مسابقات برگزار مي شود. بازي بسكتبال با 5 بازيكن شروع مي شود و با دو نفر هم مي توانند ادامه دهند كمتر از دو نفر بازي انجام نمي شود. بازي در چهار پريوت ده دقيقه اي انجام مي شود. بين ده دقيقه اول و دوم يك وقت دو دقيقه استراحت و بين ده دقيقه دوم و سوم كه نيمه اول هم ناميده مي شود يك وقت ده تا پانزده دقيقه استراحت و بين ده دقيقه سوم و چهارم يك وقت دو دقيقه اي استراحت انجام مي شود. تايم استراحت هر ده دقيقه، يك تايم استراحت يك دقيقه اي و ده دقيقه آخر تيمها مي توانند از دو تايم استراحت يك دقيقه اي استفاده نمايند.



2- تخلف ها:


سه ثانيه: زماني كه تيمي توپ را در اختيار دارد نبايد هيچ يك از بازيكنان آن تيم بيش از سه ثانيه در منطقه ذوزنقه تيم مقابل توقف نمايند. تمامي خطوط منطقه ذوزنقه جزء منطقه محدوده محسوب مي شوند .

هشت ثانيه: زماني كه بازيكني مالكيت توپ را در زمين دفاعي خود در اختيار مي گيرد بايستي در عرض هشت ثانيه توپ را از زمين خارج كرده و به زمين حمله ببرد.


24 ثانيه: اگر تيمي مالك توپ شده باشد. بايد در عرض 24 ثانيه توپ را وارد حلقه حريف بكند يا به طرف حلقه تيم مقابل شوت بزند در زدن شوت توپ بايد حتماً به حلقه بخورد تا 24 ثانيه صفر شود اگر توپ به تخته بخورد 24 ثانيه ادامه مي يابد و اگر توپ توسط تيم مقابل اوت شود باز هم 24 ثانيه ادامه مي يابد. 24 ثانيه موقعي صفر مي شود كه 1- خطا صورت بگيرد 2- بازيكن تيم مقابل با پا توپ را به اوت بياندازد. اگر دستگاه 24 ثانيه بوق بزند و توپ از دست بازيكن رها شده و در هوا باشد، اگر گل شود گل قبول مي باشد. اگر در هوا با دست بازيكني لمس شود و گل شود گل مردود مي باشد .

رانينگ:موقعي كه بازيكن توپ را در دست گرفته و يك يا دو گام به اطراف برود، رانينگ نام دارد.
پاي پيوت: اگر بازيكني توپ را در دست داشته و يك پا را ثابت و پاي ديگر را به هر طرف كه بخواهد به حركت در آورد پاي ثابت را پاي پيوت مي گويند. اگر بازيكني با توپ با دو پا همزمان به زمين بيايد هر دو پاي او پاي پيوت مي باشد. اگر يك پاي خود را بلند كند پاي ديگر به عنوان پاي پيوت خواهد بود.


3- خطاها:

خطاي شخصي: 1- بلاك كردن 2- شارژ كردن 3- دفاع از پشت سر 4- تماس با دست 5 - نگهداشتن 6- استفاده غيرقانوني از دستها 7- هل دادن 8- اسكرين غير قانوني خطاي شخصي در تمامي حالات جهت بازيكن خاطي اعلام مي شود.

خطاي طرفين: خطايي است كه دو بازيكن مخالف روي همديگر در يك زمان انجام مي دهند.

خطاي غير ورزشي:خطاي شخصي است كه به طور عمد روي بازيكن با توپ و يا بدون توپ صورت مي گيرد و جريمه آن دو پرتاب آزاد و مالكيت توپ از وسط زمين مي باشد.



ديسكاليفه: هرگونه خطايي خارج از روحيه ورزشكاري را با ديسكاليفه (اخراج از زمين بازي) جريمه و دو پرتاب آزاد و مالكيت توپ از وسط زمين به حريف داده مي شود.



خطاي فني:خطايي است كه بدون برخورد بازيكن بوجود مي آيد. جريمه آن يك پرتاب آزاد با مالكيت توپ از وسط زمين مي باشد. خطاي فني براي بازيكن ذخيره دو پرتاب آزاد با مالكيت توپ و خطاي فني براي مربي و همراه تيم دو پرتاب آزاد و مالكيت توپ است.



خطاي تيمي:در هر ده دقيقه، تيمي كه خطاهاي انجام شده آن بيش از 4 خطا باشد، خطاي تيمي محسوب مي شود و جريمه آن دو پرتاب آزاد توسط بازيكني كه خطا روي آن اتفاق افتاده است انجام مي شود.